เฉลี่ยทรัพย์ มาตรา 326

🔴เลคเชอร์วิแพ่ง

▶️ ห้ามยึดทรัพย์สิน หรืออายัดสิทธิเรียกร้องซ้ำ

1) ห้ามเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาในหนี้เงินคดีหนึ่งยึดทรัพย์สิน หรืออายัดสิทธิเรียกร้อง ซึ่งเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาในหนี้เงินอีกคดีหนึ่งยึดทรัพย์สิน หรืออายัดสิทธิเรียกร้องเพื่อบังคับคดีไว้แล้ว

2) กรณีเป็นการยึดทรัพย์สิน หรืออายัดสิทธิเรียกร้องชั่วคราวก่อนมีคำพิพากษา ไม่ตัดสิทธิเจ้าหนี้ตามคำพิพากษา ยึดทรัพย์สิน หรืออายัดสิทธิเรียกร้องนั้นซ้ำอีก เพราะไม่เป็นการยึดทรัพย์สินหรืออายัดสิทธิเรียกร้องเพื่อบังคับคดีตามคำพิพากษาหรือคำสั่ง

3) กรณีเจ้าหนี้ตามกฎหมายอื่นที่มีอำนาจบังคับคดีได้เองยึดทรัพย์สิน หรืออายัดสิทธิเรียกร้องไว้แล้ว ไม่ตัดสิทธิเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาในหนี้เงินยึดทรัพย์สิน หรืออายัดสิทธิเรียกร้องนั้นซ้ำอีก เพื่อบังคับคดีตามคำพิพากษาหรือคำสั่ง

📍ฎ.8491/2557 ป.วิ.พ. มาตรา 290 วรรคหนึ่ง (เดิม) บัญญัติว่า “เมื่อเจ้าพนักงานบังคับคดีได้ยึดหรืออายัดทรัพย์สินอย่างใดของลูกหนี้ตามคำพิพากษาไว้แทนเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาแล้ว ห้ามไม่ให้เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาอื่นยึดหรืออายัดทรัพย์สินนั้นซ้ำอีก…” จึงหมายถึง ทรัพย์สินรายการเดียวกันที่เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาในคดีอื่นได้ขออายัดไว้แล้ว ห้ามมิให้เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาในคดีหลังขออายัดซ้ำอีก

แต่การอายัดเงินเดือนของจำเลยที่ 1 ในคดีนี้ ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยที่ 1 ได้รับเงินเดือน เดือนละ 38,050 บาท และถูกอายัดเงินเดือนไว้ในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 19979/2540 เดือนละ 3,300 บาท และถูกอายัดเงินเดือนในคดีนี้อีกเดือนละ 7,800 บาท จากข้อเท็จจริงดังกล่าวจึงเป็นที่เห็นได้ว่า เงินเดือนที่โจทก์ขออายัดในคดีนี้ เป็นคนละจำนวนกับที่เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 19979/2540 ขออายัดไว้ แต่เป็นการอายัดเงินในส่วนที่เหลือจากที่เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 19979/2540 ได้ขออายัดไว้ แม้จะเป็นเงินเดือนเหมือนกัน แต่ก็เป็นคนละจำนวนกัน ไม่ใช่ทรัพย์สินรายเดียวกัน จึงไม่เป็นการอายัดซ้ำอันเป็นการต้องห้ามตาม ป.วิ.พ. มาตรา 290 

วรรคหนึ่ง (เดิม)