สรุปหลักกฎหมาย เรื่อง ชุลมุนต่อสู้ ตาม ป.อ. มาตรา 294

สรุปหลักกฎหมาย เรื่อง ชุลมุนต่อสู้ ตาม ป.อ. มาตรา 294

▶️ พิจารณา

1. ต้องมีการกระทำอันเป็นการเข้าร่วมการชุลมุนต่อสู้ ระหว่างบุคคลตั้งแต่ 3 คน ขึ้นไป 

  1.1 ต้องไม่ใช่เป็นกรณีที่ถูกกลุ่มคนร้ายยกพวกเข้ามาทำร้าย, ต้องไม่ใช่กรณีที่สามารถแบ่งฝ่ายแบ่งพวกกันได้ เช่น เป็นตัวการร่วมกัน

📍ฎ.15584/2557 ความผิดตาม ป.อ. มาตรา 299 วรรคแรก ต้องเป็นกรณีชุลมุนต่อสู้กันระหว่างบุคคลตั้งแต่สามคนขึ้นไปและมีบุคคลได้รับอันตรายสาหัส คดีนี้โจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยที่ 1 ถึงที่ 5 และที่ 6 กับพวก อีกหลายคนฝ่ายหนึ่งและจำเลยที่ 5 กับพวกอีกหลายคน อีกฝ่ายหนึ่ง ร่วมกันชักแสดงและใช้อาวุธมีดหลายเล่มฟันตอบโต้ชกต่อยและเตะทำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน เป็นเหตุให้นายพีรพลและนายนนทวรรธน์ ซึ่งเป็นผู้เข้าร่วมในการชุลมุนต่อสู้ดังกล่าวได้รับอันตรายสาหัส ดังนี้ แม้โจทก์บรรยายฟ้องโดยสามารถรู้และแบ่งฝ่ายแบ่งพวกกันได้ แต่โจทก์ไม่ได้บรรยายว่าจำเลยคนใดทำร้ายใคร จึงถือไม่ได้ว่าโจทก์ฟ้องว่าจำเลยแต่ละฝ่ายต่างร่วมมากระทำความผิด การกระทำของจำเลยทั้งหกตามฟ้องจึงเป็นความผิดฐานเข้าร่วมในการชุลมุนต่อสู้เป็นเหตุให้มีบุคคลได้รับอันตรายสาหัสตาม ป.อ. มาตรา 299 วรรคแรก 

  1.2 ผู้ที่ไม่ได้เข้าไปอยู่ในกลุ่มที่ชุลมุน แต่อยู่ต่อหน้าการชุลมุนแล้วใช้ปืนยิง หรือโยน/ขว้างปาสิ่งของเข้าไปในกลุ่มชุลมุน โดยมีเจตนาที่จะเข้าร่วมในการต่อสู้ ก็ถือเป็นการเข้าร่วมชุลมุนต่อสู้เช่นกัน 

📍เช่น ใช้สิ่งของขว้างปาเข้าไปในกลุ่มคนที่กำลังทะเลาะวิวาทกัน ถือเป็นการเข้าร่วมชุลมุนวิวาท เมื่อมีเหตุให้คนถึงแก่ความตาย จึงเป็นความผิดตาม ป.อ. มาตรา 294 (ฎ.2241/2522)

2. การชุลมุนต่อสู้ ต้องเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย

  2.1 “ผู้อื่น” ที่ถึงแก่ความตายในที่นี้ จะเป็นผู้ที่เข้าร่วมชุลมุนต่อสู้ด้วยกันเอง หรือผู้อื่นที่ไม่ได้เข้าร่วมการชุลมุนต่อสู้ก็ได้

  2.2 เมื่อความตายเกิดขึ้นจากการชุลมุนต่อสู้แล้ว แม้ผู้ที่เข้าร่วมชุลมุนต่อสู้จะมิได้เป็นผู้กระทำให้เกิดเหตุแห่งความตายนั้น, แม้ความตายจะเกิดขึ้นก่อนที่ตัวเองจะเข้าร่วมชุลมุนต่อสู้, แม้ความตายจะเกิดขึ้นภายหลังที่ตนเข้าร่วมการเข้าร่วมชุลมุนต่อสู้ไปแล้ว ผู้นั้นยังคงมีความผิดฐานเข้าร่วมชุลมุนต่อสู้ ตาม ม.394

  2.3 ความตายที่เกิดขึ้น ต้องเกิดจาการชุลมุนต่อสู้ ถ้าเกิดจากการกระทำโดยมี “มูลเหตุจูงใจส่วนตัว” เช่นนี้ ไม่ถือว่าผลแห่งความตายเกิดจากการชุลมุนต่อสู้

ม.299

(ใช้หลักเกณฑ์การวินิจฉัยเหมือนกับ ม.294 เพียงแต่ต้องมีผลอันตรายสาหัสอย่างใดอย่างหนึ่ง ตาม 

ม.297 (1)-(8) เกิดขึ้นด้วยจึงจะผิดตาม ม.299)

📍ข้อสังเกต หากการชุลมุนต่อสู้นั้นเพียงแต่ทำให้มีผู้ได้รับอันตรายแก่กาย ไม่ถึงกับได้รับอันตรายสาหัสหรือถึงแก่ความตาย ผู้เข้าร่วมชุลมุนต่อสู้ไม่มีความผิดเกี่ยวกับการชุลมุนต่อสู้ ตาม ม.294 หรือ ม.299 แต่ถ้าการชุลมุนต่อสู้มีทั้งคนตายและรับอันตรายสาหัสด้วย เป็นความผิดทั้งมาตรา 294 และมาตรา 299 กรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบทตามมาตรา 90 และถ้าทราบว่าผู้ใดเป็นคนทำให้ตายหรือได้รับอันตรายสาหัส ผู้นั้นก็จะมีความผิดตามมาตรา 288 หรือ มาตรา 297 อีกบทด้วย