สรุปหลักกฎหมาย เรื่อง ห้ามอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ตาม ป.วิ.พ. มาตรา 224

สรุปหลักกฎหมาย เรื่อง ห้ามอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ตาม ป.วิ.พ. มาตรา 224

คดีมีทุนทรัพย์

คือ คดีที่หากโจทก์ชนะคดีจะทำให้โจทก์มีกองทรัพย์สินเพิ่มมากขึ้น

บางกรณีโจทก์อาจไม่ได้มีคำขอบังคับเอากับทรัพย์โดยตรง แต่อย่างไรก็ตาม หากคำขอของโจทก์นั้นมีผลทำให้ได้ทรัพย์กลับคืนมาเป็นของโจทก์ ก็จะเป็นคดีมีทุนทรัพย์ตามราคาที่ดิน

คดีไม่มีทุนทรัพย์

คือ คดีที่หากโจทก์ชนะคดีก็ไม่ทำให้โจทก์มีกองทรัพย์สินเพิ่มขึ้น เช่น

- ฟ้องเพิกถอนการฉ้อฉล (ฎ.2855/2526)

- ตัวการฟ้องเรียกที่ดินคืนจากตัวแทน โดยอ้างว่าตัวแทนมีชื่อถือกรรมสิทธิ์แทนตัวการ (ฎ.5460/2547)

คดีต้องห้ามอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง

1. คดีมีทุนทรัพย์ในชั้นอุทธรณ์ไม่เกิน 50,000 บาท

2. คดีฟ้องขับไล่บุคคลใด ๆ ออกจากอสังหาริมทรัพย์อันมีค่าเช่าหรืออาจให้เช่าได้ในขณะยื่นคำฟ้องไม่เกินเดือนละ 4,000 บาท

คดีไม่ต้องห้ามอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง

คดีพิพาทเกี่ยวด้วยสิทธิแห่งสภาพบุคคล (แม้มีเงินมาเกี่ยวข้องก็ไม่ต้องห้ามอุทธรณ์) เช่น ผู้ร้องมีสัญชาติไทยหรือไม่ (ฎ.1463/2496) หรือสิทธิในสภาพบุคคลตาม ป.พ.พ. บรรพ 1

คดีพิพาทเกี่ยวด้วยสิทธิในครอบครัว (แม้มีเงินมาเกี่ยวข้องก็ไม่ต้องห้ามอุทธรณ์) ได้แก่ การฟ้องเกี่ยวกับสิทธิหน้าที่ตาม ป.พ.พ. บรรพ 5

คดีฟ้องขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อันไม่อาจคำนวณเป็นราคาเงินได้ (คดีไม่มีทุนทรัพย์)

ระวัง !!! แต่ถ้าคดีไม่มีทุนทรัพย์นั้น เป็นคดีฟ้องขับไล่ออกจากอสังหาริมทรัพย์อันมีค่าเช่าหรืออาจให้เช่าได้ในขณะยื่นคำฟ้องไม่เกินเดือนละสี่พันบาท ก็จะต้องห้ามอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงตามมาตรา 224 วรรคสอง